Kaczmarczyk zadebiutował w jednej z najsłynniejszych europejskich wytwórni płytowych ACT Music. I stanął w gronie takich gwiazd jak Lars Danielsson, Esbjörn Svensson, Leszek Możdżer czy Nils Landgren.
GAZETA WYBORCZA
Kaczmarczyk jest, oczywiście, wybitnym pianistą – eleganckim i wrażliwym, a przede wszystkim dojrzałym, znacznie powyżej poziomu, jakiego można by oczekiwać od muzyka w jego wieku. Ale jeszcze bardziej zdumiewające, niż jego techniczny blask, są umiejętności kompozytorskie, które zmieniają go w pełnoprawną osobowość jazzową.
Adam Baruch
Słuchając, jak Paweł Kaczmarczyk wydobywa dźwięki z klawiszy, możemy zrozumieć, na czym polega pełnokrwista, pełna zaangażowania pianistyka jazzowa.
CHICAGO TRIBUNE
Kaczmarczyk to perfekcjonista w każdym calu. Gdy ogląda się jego grę, nie sposób nie zauważyć, jak bardzo poważnie traktuje swój fach, jak bardzo skupiony jest na każdym dźwięku. Jak mimo improwizacyjnego ducha nic się tu nie dzieje z przypadku.
JAZZSOUL.PL
Paweł Kaczmarczyk „świetny muzyk, będący dowodem na to jak świetna jest młoda generacja.”
ALL ABOUT JAZZ
Nazwisko Kaczmarczyk zapewne stanie się niebawem definicją dla wirtuozerii i kreatywności w jazzie.
MANNHEIMER MORGEN
Paweł Kaczmarczyk
Pianista, aranżer, kompozytor i sideman.
Paweł Kaczmarczyk już od dawna należy do elitarnego grona uznanych europejskich pianistów. Nagrywał dla wielu prestiżowych wytwórni, takich jak ACT Music, Fresh Sound Records czy Hevhetia – a jako twórca albumu „Complexity In Simplicity” (ACT Music 2009), w owym czasie stał się trzecim (po Stańce i Wasilewskim) polskim artystą jazzowym nagrywającym dla tak znanej oficyny wydawniczej w roli lidera zespołu.
Przez ostatnie dwie dekady nagrał sześć wspaniale przyjętych albumów, które przyniosły mu liczne nagrody, m.in. Mateusza Trójki, sześć zwycięstw w plebiscycie Jazz Top magazynu „Jazz Forum”, pięć „Oskarów Jazzowych” (Grand Prix Jazz Melomani), dwie nominacje do Fryderyka oraz „Kulturalny Odlot” Gazety Wyborczej.
Paweł Kaczmarczyk – fortepian Alan Wykpisz – kontrabas Grzegorz Pałka – perkusja
Trudno jest scharakteryzować jego twórczość pod względem gatunku, ponieważ przekracza ona granice jazzu. Jednocześnie to właśnie jazz jest gatunkiem, w którym Kaczmarczyk może realizować swoje pomysły. Jego utwory charakteryzuje intuicja, intymność, inwencja i improwizacja. Pomnóżmy to przez nieskończoność i otrzymamy klucz do zrozumienia kompozycji i improwizacji tego młodego polskiego pianisty, który nigdy nie przestaje zadziwiać swoimi pomysłowymi i poetyckimi muzycznymi wycieczkami. Można je analizować i szukać konfliktu nowych form – dysharmonii, ale też zabiegów harmonicznych czerpiących w sposób niezwykle wyrafinowany i kreatywny z Brahmsa czy Debussy’ego. Można też po prostu dać się ponieść ciągle zmieniającemu się strumieniowi muzyki, którą muzyk tworzy z niesamowitą zwiewnością.
Gdy usłyszymy chopinowską poetykę brzmienia, następnie potężne akordy przypominające dzwony wkompozycjach Rachmaninowa, kilka taktów później przypomnimy sobie utwory Paderewskiego oraz zabiegi harmoniczne Bartóka, a zaraz potem barwne przestrzenie impresjonistów fortepianowych, to prawdopodobnie znaleźliśmy się na koncercie Paweł Kaczmarczyk Trio.
Koncerty tria są bardzo spontaniczne, praca z motywami i wolnymi fragmentami muzyki przynosi słuchaczowi nowe doświadczenia estetyczne. Niezależnie od tego, czy jest to unisono, czy polifonia, pełne akordy, dysonansowe, nieoczekiwane zakończenia utworów, muzycy pozwalają słuchaczom na zanurzenie się w procesie tworzenia.
